W 1905 r. powstała Międzynarodowa Federacja Podnoszenia Ciężarów. Dyscyplina jest nieprzerwanie w programie igrzysk od 1896 r., kobiety dołączyły w 2000 r. W 1925 r. w Katowicach powołano Polski Związek Atletyczny z podnoszeniem ciężarów i zapasami łącznie. W 1957 r. powstał samodzielny Polski Związek Podnoszenia Ciężarów.
Zawody odbywają na zasadzie dwuboju: rwanie polega na uniesieniu sztangi z pomostu bezpośrednio ponad głowę w przysiadzie i wyprostowanie pozycji z utrzymaniem ciężaru nad głową o prostych rękach. Zawodnicy wykonujący ten bój trzymają sztangę w tzw. szerokim uchwycie, oraz podrzut jest bojem, w którym zawodnicy podnoszą czyli „zarzucają” sztangę najpierw na klatkę piersiową, po czym następuje tzw. „wybicie góry”, czyli uniesienie sztangi ponad głowę. Końcowy rezultat to suma wyników uzyskanych w dwóch bojach.
Polskie sztangistki i sztangiści zdobyli dotychczas 33 medale olimpijskie, w tym 6 złotych, 6 srebrnych i 21 brązowych.